24.11.04

Cerezas




Cerezas


Susi...


déjame invocar
al desconcierto
que provocas en mi estúpida simplicidad
al desgobierno que ofrendas
a este primitivo mecanismo
déjame suplicar el regreso
de esa madurez que me abandonó
frente al licor de tu lengua
y la esencia venenosa de tus poros...
y en pleno desconcierto me acurrucas
puedo ser sensual como una cereza...
me susurras





Susi, avui invoco al desconcert que provoques en la meva estúpida simplicitat… al desgovern que ofrenes en aquest primitiu mecanisme… i suplico el retorn d'aquesta maduresa que em va abandonar… enfront del licor de la teva llengua i l'essència verinosa dels teus porus… i en ple desconcert murmures… puc ser sensual com una cirera… si ho desitjo



22.11.04

30 noviembres






Susi...

30 noviembres te adornan

junto a este mar

que hoy ruge y desespera,

bate las olas y se levanta

empeñado en no verte crecer...

30 noviembres que dejaron

mil huellas sobre su arena

y mil brisas sobre tu piel...



30 Novembers adorn you next to this sea that today roars and despairs... bat the waves and raises itself... impelled in see you not to grow.. 30 Novembers that left thousand tracks on its sand... and thousand breezes on your skin.


20.11.04

Olas




susi...
ahí pernocta nuestra memoria
balanceandose entre nuestro recuerdo
como si de los restos de un naufragio surgiese
aguardando a la inocencia del pecado
y escruta recuerdo a recuerdo...
como las acompasadas olas nocturnas
nos abandonan la inmundicia
sobre la arena de nuestra existencia...


I aquí està ella ballan com ho fa la brisa de l'estiu... i apareix carregada de vells errors i els abandona com restes d'un naufragi... record després de record... com les ones nocturnes abandonen la inmundicia sobre la sorra de la nostra existència...

And here it is she being balanced as does it the breeze of the summer... and appears loaded of mature errors and abandons them like remainders of a shipwreck... memory after memory... as the nocturnal waves abandon the filth on the sand of our existence..

17.11.04

Ignorancias





Ignorancias

Susi...

me siento afortunado...

poseo el miedo

a que estas palabras

no te alcancen...

a que no encuentren

resquicio en tu armadura...

a que caduquen en tus fronteras

o a que prescriban amarillas...

así me siento al perderme

en la ignorancia que de ti tengo...


Susi em sento afortunat... posseeixo la por que aquestes paraules no t'arribin a... que no trobin escletxa en la teva armadura... que caduquin en les teves fronteres o que prescriguin grogues. I em sento afortunat al perdre'm en la ignorància que de tu tinc...

Susi I feel fortunate... I possess the fear to that these words reach not you... to that they find not glimmer in your armor... to that expire in your borders or to that they prescribe yellow. And I feel fortunate al to lose me in the ignorance that of you I have..

14.11.04

Pretérito imperfecto



Pretérito

Imperfecto



Susi...

nosotros seres imperfectos

no ostentamos la virtud

de detener el tiempo

ni de medirlo con otras tablas

ni amontonarlo en viejos frascos

y el se escapa desagradecido...

parece que no recuerde...

que no tenga alma...



Susi, nosaltres éssers imperfectes tenim la virtut de detenir el temps... d'amidar-lo en altres taules i d'amuntonar-lo en vells flascons... però ell s'escapa desagraït... sembla que no tingui ànima... ni memòria

Susi, we imperfect beings have the virtue to stop the time... to measure it in other boards and to pile it in old flasks... but he escapes unappreciative... he seems that have not soul... neither memory.


11.11.04

Vacío




Vacío

Susi...
no tengo apenas nada que decir
quizás mencionar una extraña desmotivación...
harto de desaires, harto de extravagancias,
harto de tí...
Es momento de mirar atrás...
de pensarte una última vez y eliminarte.
Es momento de... ahora, susi,

no es momento de nada...
los momentos vacíos
se llenan
de menosprecios y abandonos...
condenándonos así a ese lugar
que tristemente merecemos.


Susi no tinc tot just res a dir... potser esmentar una estranya desmotivació... fart de desfavors... fart de extravagancies... fart de tu. És moment de mirar endarrere... de pensar-te una última vegada i eliminar-te. És moment de... ara, susi, no és moment de res... els moments buits s'omplen de menyspreus i abandons... condemnant-nos així a aquest lloc que mereixem.

Susi do not I have hardly anything that to say... perhaps to mention my desmotivación full of scorn... full of extravagances... full of you. It is moment to look at behind... to think you a last time and to eliminate you. It is moment of... now, susi, is not moment you're welcome... these empty moments are filled of offenses and abandonments... summoning to court thus to that place that you deserve.



5.11.04




Dime


Susi...
si te tiento o te tanteo,..
te palpo o te manoseo,..
te acaricio o te sobo,..
te magreo o te rasgueo,..
te agito o te interpreto,..
te enciendo o te volteo,..
te choco o te rozo..,
te doy, te achucho,
te beso, te estrujo,
te seduzco, te provoco,
te apasiono, te acelero,
te excito, te estimulo...
y te ensucio... !que pasa
¡




2.11.04

Aún Así





Aún Así...


Me acusas

de eterna adolescencia

y sobre tu recuerdo

sí detuve el tiempo

la mudanza y la madurez

...aún así me censuras


" la adolescencia la tengo ya

extirpada, no estoy para

susurrarte idioteces. "



M'acuses d'eterna adolescència
i sobre el teu record sí vaig detenir
el temps, la mudança i la maduresa
...I encara així em censures.

l'adolescència la tinc ya estirpada
no estic per a susurrar-te
ingenuïtats! vas murmurar.



Though you accuse me of eternal adolescence
and on your recollection.
I stopped the time, the change, the maturity
...Nonetheless you censure me
I have the adolescence overcome
am not to read naivetés!, you shout.



1.11.04

Física

Una tarde dijiste que no te besara, que mis besos ya no servían... que no entendían de hechizos ni conjuros. Que en este mundo de piedra frío y lejano las leyes al ser justas carecen de recuerdo... No me importa esperar mencionaste... es la física de las piedras la que mantiene mis labios en cautiverio.

Una tarda vas dir que no et besés, que els meus petons ja no servien... que no entenien d'encisos ni conjurs. Que en aquest món de pedra fred i llunyà les lleis al ser justes manquen de record... No m'importa esperar vas esmentar... és la física de les pedres la qual manté els meus llavis en captivitat.

A late one you said that you did not kiss, that my kisses no longer served... that did not they understand of spells neither incantations. That in this world of distant and cold stone the laws al to be just lack memory.. It it does not matter to me to expect you mentioned... is the physics of the stones the one that maintains my lips in captivity.